ဒီအပင္က ေပါက္ဖြားလာတဲ႔
အသီး အပြင့္ ေတြဟာ
တစ္ခ်ိန္မွာ
သူ႔မ်ိဳးေစ႔နဲ႔ သူ ရွင္သန္ၾကမွာပဲ. . .။
သူတို႔ တစ္ေတြ
အသီးအပြင့္ ဘယ္လို ျဖစ္လာၾကတယ္ ဆိုတာ
သိသလို
ေလာကဓံ တရား အေၾကာင္းကုိလည္း
နားလည္ ၾကပါတယ္။
ဒီ သစ္ကိုင္းေပၚမွာမွ
ထာ၀ရ ရပ္တည္လို႔ မရႏိုင္တာ
သူ ရွင္သန္ဖို႔
သူ ၾကိဳက္ရာေျမ ေရြးပါေစေလ . . .
ေရခံေျမခံ မေကာင္းတာေတာ႔
သူ႔ အေၾကာင္းတရားေပါ႕ ။
ဒီလိုနဲ႔
ညေန ထမင္း၀ိုင္းလည္း
ပန္းကန္ခ်ပ္ေရ ေလွ်ာ႔လာ
ေနာက္ဆံုးေတာ႔
အရင္ အတိုင္း ပင္စည္ ႏွစ္ခြသာ . . .။ ။
ေရးသူ - ရိုးျမင့္ေကာင္းသစ္ -
(ဒီကဗ်ာေလးဖတ္ၿပီးေတာ့...အေ၀းတစ္ေနရာစီမွာ ရွိေနၾကရတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြကုိ အရမ္းလြမ္းမိတယ္။ ေလ်ာ့သြားတဲ့ ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ထဲမွာ ကြ်န္မပန္းကန္လည္းအပါအ၀င္ျဖစ္ခဲ့တာ ၁၀ နွစ္ ၀န္းက်င္ရွိခဲ့ၿပီ။ မ်ိဳးေစ့ရွင္သန္ဖုိ႕ ၾကိဳက္ရာေျမကုိေရြးခဲ့ေပမဲ့လည္း မ်ိဳးနဲ႔ေျမ ဓါတ္မတည့္လုိ႕ပဲ အသီးအပြင့္ေတြ အခုထိ မေအာင္နုိင္ခဲ့ေသးတာလား?။
အနာဂတ္ လူငယ္ေလးမ်ား ကုိယ္နဲ႔လုိက္ဖက္ရာ ေျမခံေရခံအစစ္အမွန္ကုိ ရွာေဖြေရြးခ်ယ္နုိင္ၾကပါေစ........)
No comments:
Post a Comment