သူတုိ႕ေတြရဲ႕
ရင္နာစရာေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းကုိေတာ့ စာနာစိတ္ရွိသူတိုင္း
ရင္ထဲမခ်ိျဖစ္မိၾကမွာပါပဲ… အဲဒီေတာ့… တိရိစၧာန္ေလးေတြကုိ
ခ်စ္တတ္တဲ့ကြ်န္မအတြက္တကယ့္ကုိ ရင္နင့္စရာျမင္ကြင္းေလးေပါ့ေလ။
သူတုိ႕ေတြမွာလည္း
နားလည္တတ္တဲ့ အသိညာဏ္ရွိသလုိ ခံစားတတ္တဲ့ စိတ္ခံစားမွဳလည္းရွိၾကတယ္ဆုိ တာ
အျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ ျမင္မိသူတုိင္း လက္ခံနုိင္ၾကမွာပါ။
သာမန္ျဖစ္စဥ္ေတြထက္
ဆန္းၾကယ္လုိ႕လည္း သူတုိ႕ေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကုိ တီဗြီကေနတဆင့္ သတင္း အေနနဲ႕
ထုတ္လႊင္ခဲ့လုိ႕သာ ကြ်န္မအပါအ၀င္ လူထုမ်ားစြာျမင္ခြင့္ရၾကတာေပါ့။
အဲဒီေန႕
မနက္ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ေန႕လည္အတန္းရွိေသးတာမုိ႕လုိ႕ ကြ်န္မ canteen ဆီ ကုိ
ေန႕လည္စားဖုိ႕ ထြက္လာခဲ့တယ္။ အျခားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႕အတူေပါ့။
စားခ်င္တာကုိ ၀ယ္ ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရွိတဲ့ စားပြဲဆီကုိအျပန္
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္၀င္တ စားေငးၾကည့္ေနတဲ့
တီဗြီဖန္သားကုိ ကြ်န္မလည္း စူးစမ္းလုိစိတ္နဲ႕ ေမာ့ၾကည့္လုိက္မိတယ္။
အစီအစဥ္တင္ ဆက္သူေတြ ေၾကျငာေပးေနတဲ့ ထုိင္းစကားနဲ႕ ေၾကျငာေနတာမုိ႕လုိ႕
ကြ်န္မနားမလည္နုိင္ေပမဲ့ ဖန္သား
ေပၚက ျမင္ကြင္းေလးေၾကာင့္ ကြ်န္မရင္ထဲမွာ နင့္ခနဲေနေအာင္ ခံစားလုိက္ရတယ္။ စားပြဲဆီကုိ ေရာက္ဖုိ႕ ခပ္လွမ္းလွန္းမွာရပ္ေနမိတဲ့ ကြ်န္မ… ထုိင္ခံုထဲ ၀င္ထုိင္လုိက္ေပမဲ့ အျမင္အာရုံကုိ လႊဲဖယ္မပစ္နုိင္ခဲ့ဘူး။
ေပၚက ျမင္ကြင္းေလးေၾကာင့္ ကြ်န္မရင္ထဲမွာ နင့္ခနဲေနေအာင္ ခံစားလုိက္ရတယ္။ စားပြဲဆီကုိ ေရာက္ဖုိ႕ ခပ္လွမ္းလွန္းမွာရပ္ေနမိတဲ့ ကြ်န္မ… ထုိင္ခံုထဲ ၀င္ထုိင္လုိက္ေပမဲ့ အျမင္အာရုံကုိ လႊဲဖယ္မပစ္နုိင္ခဲ့ဘူး။
ကြ်န္မၾကည့္ေနတဲ့
ျမင္ကြင္းထဲမွာ ေၾကာင္ေလး ၂ ေကာင္ အစာရွာထြက္လာတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးကုိ ပထမ
ဆံုးစျမင္လုိက္တယ္။ အျဖဴနဲ႔အနက္ေရာင္စပ္ေၾကာင္ေလးရယ္။
တကုိယ္လံုးအနက္ေရာင္နဲ႕ေၾကာင္ေလး ရယ္ သူတို႕ ၂ ေကာင္ေပါ့။
ေၾကာင္ေလလြင့္ေတြထင္တယ္…. ထုိင္းနုိင္ငံမွာ ေၾကာင္ေတြ ကုိ ေခြးေလာက္
မခ်စ္တာေၾကာင့္ ေၾကာင္ေလလြင့္ေတြမ်ားတယ္လုိ႕ အရင္တုန္းက ထုိင္းက
ျပန္လာတဲ့သူေတြ ကုိ ေျပာျပ တာကုိ သြားသတိရလုိက္မိေသးတယ္။
လမ္းေပၚအစာရွာရင္း
ကားလမ္းတဖက္ကေန တဖက္ကုိအကူး အနက္ေကာင္ေလးကုိ အရွိန္နဲ႔ေမာင္းလာတဲ့
ကားတစ္စီးက ၀င္တုိက္သြားတယ္ လြင့္စင္ထြက္သြားတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္
စိတ္ထဲမွာ တကယ္မေကာင္းဘူး။ ကားပုိင္ရွင္ေတြက ျပန္ေတာင္ လွည့္မၾကည့္ၾကပါဘူး။
ေၾကာင္တုိက္မိတာ မေျပာနဲ႔ေလ လူတုိက္မိ တာေတာင္ လွည့္မၾကည့္တဲ့
စာနာစိတ္ကင္းမဲ့တဲ့လူေတြေတာင္ ရွိေနေသးတာ ပဲ။ ေၾကာင္ေလာက္ကေတာ့
အေတြးထဲေတာင္ ထည့္ေတြးမွာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။
ေၾကာင္နက္ျဖဴေလးကေတာ့
ရုတ္တရက္ ကားျဖတ္ေမာင္းသြားတဲ့အသံေၾကာင့္ထင္တယ္ ေနာက္ ကုိ
ျပန္လွည့္ၾကည့္ရင္း အနက္ကေလး ရဲ့အျဖစ္ကုိ သူလွမ္းျမင္လုိက္တယ္။
ကားလမ္းနဲ႕နဲနဲခပ္လွမ္းလွမ္းကုိ လြင့္စင္ထြက္သြားတာကုိျမင္ေတာ့
သူအေျပးေလးနဲဲ႕ ေျပးသြားၾကည့္ပါတယ္။ သူ႕စိတ္မွာ ဘယ္ေလာက္
ထိစုိးရိမ္ေနမလဲ….. ေၾကာင္နက္ေလးကေတာ့
ပြဲခ်င္းၿပီးအသက္ေပ်ာက္သြားရွာမွာေပါ့။ သူတုိ႕ ခႏၶာကုိယ္ေလးနဲ႕ ဆုိေတာ့
ရွင္ဖုိ႕ဆုိတာ တကယ့္ကုိကံေကာင္းမွပါ။ ကံေကာင္းတဲ့အထဲမွာ သူမပါခဲ့ဘူး။
ကံဆုိးမွဳေတြကုိ သူၾကိဳမသိနုိင္လုိ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ အျဖစ္ဆုိးစြာ
ခြဲခြါသြားခဲ့ရတယ္။
က်န္ခဲ့သူေလးကေတာ့
အသက္မဲ့ေနတဲ့အနက္ကေလးကုိ ေတြေတြေလးစုိက္ၾကည့္ေနရင္း အသံျပဳလုိက္ တယ္။
သူငုိေနၿပီလား? ေနာက္ေတာ့ ေသြးေပေနတဲ့ အနက္ကုိယ္ေလးကုိ
မ၀ံ့မရဲနဲ႕သူနမ္းရွဳတ္လုိက္တယ္။ အေျခအေနမွန္ကုိ သူ သိသြားၿပီထင္တယ္။
သူေအာ္တယ္ ေအာ္တာထက္ ငုိတယ္ဆုိရင္ ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္။ အသံကုိ
အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းၿပီးငုိတယ္ သူဘာေတြ ညည္းတြားေနမလဲ….. သြားေလသူအတြက္
သူဘာေတြ ရင္ထုမနာ ရင္ဖြင့္ေနမလဲ…..သူ႕အသံေတြက စုိ႕နစ္ေၾကကြဲေနမွာေပါ့….
ဒါကုိ ဘယ္သူေတြကနားလည္ၿပီး နွစ္သိမ့္ေပးနုိင္ၾကမလဲလုိ႕ ကြ်န္မေတြးမိတယ္။
အသံမ်ိဳးစံုနဲ႔ သူေျပာဆုိငုိယုိၿပီးေတာ့ ခဏအၾကာမွာ ရွင္လုိရွင္ျငား
ေနာက္ဆံုးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႔ထင္တယ္…….. သူ႕ေခါင္းေလးနဲ႕ သြားေလသူရဲ႕
၀မ္းဗုိက္ေနရာကုိ ရွိသမွ်အားေလးနဲ႕ သူတုိးေ၀ွ႕ၿပီး တြန္းၾကည့္ေသးတယ္။
အနက္ေလးရဲ႕ကိုယ္ အနည္း ငယ္ေရြ႕သြားရုံကလြဲၿပီး နဲနဲမွ လွဳပ္ရွားမလာခဲ့။
ဒီေတာ့ သူ႕လက္သည္းေတြနဲ႕ ေက်ာကုန္းေတြဘက္ကုိ သူဖြဖြေလးကုတ္တယ္။
နာက်င္မွာလည္း သူစိုးရိမ္ဖုိ႕ သတိရေနေသးတာပဲ သူရဲ႕ၾကင္နာမွဳေတြအတူ
နာက်င္ေၾကကြဲေနရတာကုိ ကြ်န္မခံစားေတြ႕ျမင္ေနရတယ္။ လက္သည္းေတြနဲ႔
အသာကုတ္ရင္း သူ႕ေအာ္ သံေတြက ေၾကကြဲစရာေကာင္းလြန္းပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့
အျဖစ္မွန္ကုိ သူတကယ္ လက္ခံဖို႕ စိတ္ဆံုးျဖတ္လုိက္ပံုပဲ။ မေသမသပ္နဲ႔
ျပန္႕ကားေနတဲ့ အနက္ေလးရဲ႕အၿမီးေလးကုိ သူက သပ္ရပ္မွဳရွိေအာင္လုိ႔္
နာေခါင္းေလးနဲ႔ တြန္းေရႊ႕ေပးတယ္။ သူလွဳပ္ ရွားေနခ်ိန္တုိင္း သူ႕ ပါးစပ္က
မနားတမ္းေအာ္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူေၾကကြဲစြာနဲ႕
ငုိေနခဲ့တာေပါ့…တျခားသူေတြလည္း ကြ်န္မထင္သလုိ ထင္ၾကမယ္မလြဲပါဘူး…။
အနက္ေလးရဲ႕အၿမီးကုိ တြန္းေရႊ႕လုိ႕အၿပီး ေသသူကုိ ထားခဲ့ေတာ့မယ္လုိ႕
ကြ်န္မထင္ခဲ့မိတယ္။ ကြ်န္မအထင္ တကယ္ကုိ မွားခဲ့ပါတယ္။ ေသသြားတာေတာင္
သူ႕ယုယမွဳေတြ ေလ်ာ့မသြားခဲ့ဘူး ေသေသသပ္သပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးၿပီးရင္
အနက္ေလးေဘးမွာ သူေခြၿပီးအိပ္လုိက္တယ္။ ေက်ာဘက္နားမွာ ၀င္ေခြလုိက္ တယ္။
ေက်ာခ်င္းကပ္အေနအထားမဟုတ္ပါဘူး။ အၾကားေလးကုိ သူ႕ရင္ခြင္နားမွာ ထားၿပီး
အိပ္ေနတာပါ။ သူ႕မ်က္လံုးေတြ ညွဳိးငယ္ေနလုိက္တာ အားကုိးစရာမဲ့ေနတဲ့ဘ၀…..
အတူတူအစာထြက္ရွာေနတုန္း ရုတ္တရက္ တေကာင္နဲ႔တေကာင္ ေသကြဲကြဲရတဲ့သူတုိ႕ေတြရဲ႕
အျဖစ္ဆုိးေလ… က်န္ေနခဲ့တဲ့ေၾကာင္ေလး ကေတာ့ မ်က္စိမမွိတ္ပဲ ေဘးနားက
သူတုိ႕တေတြကုိ ၾကည့္ေနတဲ့ လူတခ်ိဳ႕ကုိ မ်က္နွာငယ္ေလး နဲ႕
ေမာ့ၾကည့္ေနေသးတယ္။ သူအကူအညီေတာင္းေနခဲ့တာလား…။ သူ႕အသံေတြက အေစာတုန္းကလုိ
သိပ္မက်ယ္ေတာ့ တုိးတုိးေလး ညည္းညဴေနရွာတယ္။
ကြ်န္မကုိယ္တုိင္
သူငယ္ခ်င္းေရွ႕မွာ မငိုမိေအာင္ သက္ျပင္းရွဳိက္ထုတ္ရင္း
မသိမသာအံၾကိတ္လုိက္မိတယ္။ ဘာေတြဆက္ျဖစ္မွာလဲဆုိၿပီး ကြ်န္မဆက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
သူဟာ ေခါင္းေလးငိုင္စင္းသြားလုိက္ ခဏေလာက္ၾကာရင္ ေခါင္းေလးေထာင္လာၿပီး
ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႕ ေအာ္လုိက္ အနက္ကေလးကုိ ၾကည့္ ၿပီးေအာ္လုိက္နဲ႕
ဆက္ေခြေနတာ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့မွ လူတခ်ိဳ႕ေရာက္လာပါတယ္။ ေၾကာင္ေသ
ကုိရွင္းဖို႕နဲ႕ သူ႕လုိ ေၾကာင္ေလလြင့္ကုိဖမ္းတဲ့ လူေတြေပ့ါ။ သူ႕ကုိ
ဖမ္းလုိက္ေတာ့ လည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲ ပါသြားတယ္။
သူစိတ္ထိခုိက္နာက်င္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ထြက္ေျပးဖုိ႔ေတာင္
သူမစဥ္းစားမိေတာ့ဘူးထင္တယ္။ တေယာက္က သူ႕ကုိဖမ္းရင္း တျခားတစ္ေယာက္ကလည္း
ေၾကာင္ေသေလးကုိ ယူသြားတယ္။ သူ ငုိင္ငုိင္ေတြေတြေလးပဲ
ထုိလူေလွ်ာက္သြားတဲ့ဘက္ကုိ လုိက္ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ သူဘာတတ္နုိင္မွာ
လဲေလ…….။ အားကုိးခုိကုိးစရာ သခင္လည္းသူ႕မွာမရွိဘူး။
အတူတူသြားလာက်က္စားဖုိ႕လည္း သူ႕မွာ အေဖာ္မဲ့သြားခဲ့ၿပီမဟုတ္လား……။
သူ႕ရဲ႕နာက်င္မွဳ၀မ္းနည္းေတြ အားကုိးရာမဲ့ သိမ္ငယ္မွဳေတြ ကြ်န္မရင္ထဲအထိ
ကူးစက္လာသလုိပဲ… ၀မ္းနည္းပက္လက္နဲ႕ ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ
အားေတြဆုတ္ယုတ္သြားသလုိခံစားလုိက္ရတယ္……..။ ကြ်န္မ…….ငုိမိမွာစုိးလုိ႕
ကြ်န္မလုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလးအတိုင္း ေနာက္ထပ္တစ္ခါ
နွဳတ္ခမ္းေတြကုိျပံဳးေနသလုိ တြန္႕လုိက္ၿပီး ၀မ္းနည္းစိတ္ေတြနဲ႔ အတူ
မသိမသာအံၾကိတ္ရင္း ေမာလ်လ်သက္ျပင္းတစ္ခုကုိ ရွဳိက္ထုတ္လုိက္တယ္။ တကယ္ေတာ့
သက္ျပင္းတစ္ခုကုိ ကြ်န္မရွဳိက္ထုတ္လုိက္နုိင္ခဲ့ေပမဲ့
သူတုိ႕ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေလးကုိေတာ့ ကြ်န္မေခါင္းထဲ ကေန၊ ရင္ထဲကေနၿပီး
ထုတ္ျပစ္လုိက္လုိ႕ရနိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
အခ်ိန္အတုိင္းနဲ႔ဆုိရင္
သတင္းျပကြက္ေလးက ၅ မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲၾကာခဲ့ပါတာပါ။ ဒါေပမဲ့
ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ အနွစ္ ၅၀ မက ဆက္လက္ၾကြင္းက်န္ေနခဲ့ေတာ့မွာ…….။
အဲဒီသတင္းျပကြက္ကုိ ဘယ္လုိရုိက္ထားတယ္ဆုိတာေတာ့ ကြ်န္မအေသအခ်ာမသိပါဘူး။
တကယ့္အျဖစ္မွန္ကုိ ရုိက္ထားသလုိ ဆုိေတာ့ လမ္းမွာ
ကင္မရာတပ္ထားလားဆုိတာလည္းကြ်န္မ ေသခ်ာမသိပါဘူး။ ထုိင္းဘာသာကုိ
ကြ်န္မနားမလည္နုိင္ေပမဲ့လည္း စာနာစိတ္နဲ႔ ရင္ထဲမွာ အားငယ္ေၾကကြဲေနခဲ့တဲ့
ေၾကာင္ေလးရဲ႕ စိတ္ခံစား မွဳဘာသာစကားကုိေတာ့ ကြ်န္မနားလည္နုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ကြ်န္မရဲ႕စိတ္ကပဲ
ေပ်ာ့လြန္လြန္းလုိ႕လားေတာ့မသိဘူးေပါ့။ ထမင္းဆက္စားေနရင္း ခဏခဏေ၀့တက္လာ တဲ့
မ်က္ရည္စေလးေတြကုိ သူငယ္ခ်င္းမျမင္မိေအာင္ ကြ်န္မပုတ္ခတ္လုိက္ရင္း
သက္ျပင္းလည္းခဏခဏ ရွဳိက္ထုတ္ေနမိတယ္။ ကားတုိက္လုိ႕ ေသဆံုးသြားတဲ့
ေၾကာင္ေလးအနားက မခြါနုိင္ျဖစ္ေန တဲ့ ေၾကာင္ကေလးရဲ႕ ရင္နာစရာ
ျမင္ကြင္းနဲ႔အတူ ေသေနတဲ့ေၾကာင္ငယ္ေလးအတြက္လည္း ယူက်ံဳးမရ
စိတ္ထိခုိက္မိတယ္။ တကယ္ဆုိ ေၾကာင္နက္ျဖဴေလးဟာ လူေတြလုိ အသိညာဏ္နဲလုိ႕
သူ႕အေဖာ္ ေ လး ေသတာကုိ မသိတာပဲနဲ႕ အပုိေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနခဲ့တာမ်ိဳးေတာ့
မဟုတ္ေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္။ ေသျခင္းတရားကုိ ဘယ္သူကမွ မလြန္ဆန္နုိင္ၾကပါဘူး။
ဒါေတြကုိ ကြ်န္မတုိ႕ သိထားေပမဲ့လည္း ကုိယ္နဲ႔ပတ္သက္ ဆက္စပ္သူေတြရဲ႕
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ျဖစ္ တဲ့ ေသဆံုးျခင္းနဲ႕ေတြ႕ၾကံဳရသူေတြတုိင္း
၀မ္းမနည္းတတ္တဲ့ ပုထုဇဥ္ဆုိတာ မရွိသေလာက္ရွားပါတယ္….။
သူတုိ႕ရဲ႕
သတင္းအစီအစဥ္ေလးကုိ ကြ်န္မၾကည့္ခဲ့တာ ၾကာေတာ့ၾကာပါၿပီ။ စာနာစိတ္နဲ႕
သူတုိ႕ေတြရဲ႕ ၀မ္းနည္းစရာအေၾကာင္းေလးကုိ post အျဖစ္ေရးဖုိ႕ကုိ
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ေနွာင့္ေနွးေနခဲ့ေပမဲ့
သူတုိ႕အေၾကာင္းစဥ္းစားမိတုိင္း ပံုရိပ္ေလးေတြက အာရုံထဲမွာ
ထင္းေနတုန္းပါပဲ…..။
အဲဒီေန႕မွာ
အေသခ်ာဆံုးကေတာ့ ကြ်န္မ စားသမွ်အစာေတြ အရသာမဲ့ေနခဲ့တယ္။
ဇြန္းကုိင္ထားခဲ့တဲ့ ကြ်န္မလက္ေတြ
အားေတြပ်က္ေနခဲ့သလုိခံစားခဲ့ရတယ္……..ေနာက္အတန္းတက္တဲ့အခ်ိန္ထိ
ကြ်န္မငိုင္ေတြေနခဲ့ေသးတယ္။ အခ်ိန္အတုိင္းအတာတစ္ခုထိ သူတုိ႕အေၾကာင္းေတြ
ကြ်န္မရင္ထဲမွာစြဲက်န္ေနခဲ့တယ္။အခုအခ်ိန္မွာ မၾကာခဏ သတိမရေတာ့ေပမဲ့
ကြ်န္မရင္ထဲမွာ ထာ၀ရထင္က်န္ေနမဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ေတြထဲမွာ
သူတုိ႔အေၾကာင္းေလးလည္းပါတယ္။
ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ
ေမတၱာတရားေတြ ဂရုဏာတရားေတြ ၾကင္နာျခင္းေတြကုိ သူတုိ႕လုိ တိရိစၧာန္ေတြထက္
ညာဏ္ရည္ျမင့္ပါတယ္ဆုိတဲ့ လူသားေတြ ပညာတတ္ပါတယ္ဆုိတဲ့ လူတန္းစားေတြ
ဒီေၾကာင္ေလးေတြ လုိေရာ တကယ့္ ၾကင္နာျခင္းေတြ ေမတၱာတရားေတြကုိ
နားလည္ၾကရဲ႕လား ဆုိတဲ့ေမး ခြန္းမ်ိဳး ကြ်န္မ ေခါင္းထဲမွာ
ပုိၿပီးနက္ရွဳိင္းလာခဲ့တယ္။ ဒီအေတြးေတြ ကြ်န္မေခါင္းထဲမွာ ၀င္လာမိတုိင္း
တခ်ိဳ႕လူေတြဟာ တခ်ိဳ႕ တိရိစၧာန္ေလးေတြထက္ အၾကင္နာတရား ကင္းမဲ့ၿပီး ေၾကာက္
စရာေကာင္းၾကတယ္ဆုိတာကုိ အခ်ိန္ၾကာလာေလေလ ကြ်န္မ ပုိပုိၿပီး
လက္ခံလာမိေလေလပါပဲ….။
(မွတ္ခ်က္။
။ေက်ာင္းcateen ထဲမွာ ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ တီဗြီသတင္းကုိ ျပန္ေရးထားတာပါ……. ဒီ post
လာဖတ္ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အားလံုးကုိ ေက်းဇူး အမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္)
